به گزارش پایگاه خبری محیط زیست ایران، پروفسور عباس اسماعیلی ساری در باره علل خشک شدن برخی منابع آبی در کشور و چگونگی احیاء این منابع اظهار داشت: یکی از علل اصلی کمبود آب و خشک شدن تالاب ها، دریاچه ها و رودخانه ها، کاهش حق آبه منابع آبی است.
وی
اسماعیلی ساری روش آبیاری غلط را یکی دیگر از علل اصلی کاهش حق آبه منابع آبی عنوان کرد و افزود: گاه مزارع کشاورزی نیازمند آبیاری قطره ای و گلخانه ای است. اما آبیاری غرقابی (که سطح خاک را با لایه ای از آب می پوشاند) حجم وسیعی از منابع آبی را هدر می دهد.
وی اضافه کرد: بنابراین افزایش مصرف، حق آبه دریاچه، تالاب و رودخانه را کاهش و روش نادرست کشاورزی و زراعت آب را هدر می دهد. همچنین راه اندازی کارخانه های صنعتی همچون کارخانه ذوب آهن و فولاد در فرآیند تولید محصولات صنعتی نیز حجم وسیعی از آب را مصرف می کند.
به گفته استاد دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی تربیت مدرس، این آب پیش از مصرف در پروسه تولید محصولات صنعتی به تالاب رودخانه ها و... ریخته و این ریزش، تبعات مخرب زیست محیطی همچون آلودگی وگرد وغبار را نیز کاهش می دهد.
وی همچنین با اشاره به آب های زیرزمینی یادآور شد: افزایش مصرف آب با احداث چاه جدید و افزودن عمق چاه های قدیمی، ذخیره سفره آب های زیرزمینی را نیز کاهش می دهد.
اسماعیلی ساری با تاکید بر اصلاح شیوه حکمرانی مصرف آب خاطرنشان کرد: شیوه حکمرانی بر مصرف آب باید با توجه به پتاسیل و ظرفیت هر کشور طراحی شود. به عبارت دیگر، فرهنگ یک کشور، آب وهوا و اقلیم در این روش مصرف باید مورد توجه قرار گیرد.
به گفته استاد دانشکده منابع طبیعی وعلوم دریایی تربیت مدرس، مصرف اصلی آب در هر کشور به منظور کشت و صنعت هزینه می شود و بر این اساس اصلاح الگوی کشت و مدیریت مصرف در صنعت از هدررفت بخش اعظم آب جلوگیری خواهد کرد.
اسماعیلی ساری همچنین تصریح کرد: اصلاح حکمرانی مصرف آب، ضمن کاهش هدررفت منابع آبی با کاهش آلودگی محیط زیست وگرد وغبار سبب حفظ سطح سفره های آب زیرزمینی و جلوگیری از تخریب بیابان زایی می شود.